M.A.A.N. - Sint-Janscollege Humaniora

Reacties

Als muzikant/zangeres vond ik dit een onvergetelijke ervaring voor het leven. Je leert samenwerken met andere leerlingen, acteurs, leerkrachten en regisseur. Je durft jezelf tonen en echt smijten op scène. Er is enorm veel werk, tijd en energie in gekropen maar het was het allemaal zeker waard! Samen ervaar je zoveel verschillende gevoelens: plezier, geluk, stress… met een perfecte groepssfeer op het einde. Ik mis het nu al!

Jatske Mareen, 5WWI6.2

Hier is veel werk in gekropen, dat weet ik zeker! Je zag dat de betrokken leerlingen een sterke evolutie hebben doorgemaakt maar ik wil het niet enkel hebben over de acteurs en de muzikanten. De hele organisatie rond de voorstelling verdient een dikke pluim! Je werd als gast verwend: van het gedicht met hartjessnoepje op je stoel tot de hapjes en drankjes in de foyer en dat allemaal dan nog geserveerd door enthousiaste leerkrachten. Een heel tof project zou ik het noemen. Voor herhaling vatbaar.

Gilles De Meyer, 5WWI8

Ik vond het toneelstuk echt mooi gespeeld. Het was grappig, meeslepend en zelfs een beetje ontroerend. Als medewerker techniek heb ik het stuk meerdere keren gezien. Het evolueerde, werd elke keer beter. De acteurs zijn een hechte familie geworden en iedereen die meehielp werd met open armen ontvangen.

Jens De Bruycker, 5WWIS

Hier werd je gewoon blij van om naar te kijken. Je zag dat de acteurs een glimlach toverden op de gezichten van het publiek…

Amélie Chretien, 5WWI8

Vol overtuiging gespeeld, met een perfecte balans tussen speelse humor en serieuze toneeltekst…

Siebe Smet, 5WWI6.2

Much Ado About Nothing werd op een bijzondere manier gebracht. De acteurs waren heel professioneel en hadden er duidelijk ook zelf plezier aan. Het was boeiend om medeleerlingen te zien acteren. Ik denk dat dit project voor zowel degenen die het maakten als voor degenen die het zagen uniek was.

Tristan Mechant, 5WWI8

M.A.A.N, alweer een fantastische activiteit op onze school. Veel leerlingen kregen de mogelijkheid om zich eens op een andere manier te laten zien in het seminarie toneel, een unieke kans. Het resultaat getuigde van grote inzet en enthousiasme. Prachtig.

Marthe Leenaert, 5WWI8

Regisseur Dirk Crommelinck is erin geslaagd het toch wel complexe verhaal duidelijk, vlot en levendig over te brengen. Er was voortdurend actie, de scènes liepen vlekkeloos in elkaar over. Er zat vaart in. Dat zorgde voor een onderhoudend spektakel. De opstelling van het publiek op twee tribunes zorgde ervoor dat iedereen dichtbij zat en een goed zicht had. Dirk heeft op een handige manier gebruik gemaakt van de beperkingen, maar ook van de mogelijkheden van die recreatiezaal (de deuren aan beide kanten, de kolommen..). Dankzij de gordijnen en de lichtinstallatie werd die zaal met haar onmogelijke akoestiek omgetoverd in een heel knappe, sfeervolle toneelruimte. Faut le faire.

De jonge acteurs hebben het beste van zichzelf gegeven. Ze speelden energiek en met passie. Ik weet hoe moeilijk het is het keurslijk van jongeren die nooit op de planken hebben gestaan open te breken, maar ze hebben zich allemaal met veel overtuiging ‘gesmeten’ en dat was heel mooi om te zien. Niemand viel uit de toon. Daar is werk aan geweest! Een vormende en verrijkende ervaring voor elk van hen in hun persoonlijke ontwikkeling. Zo belangrijk voor hun zelfvertrouwen, hun inzicht, hun mensenkennis. Minstens even belangrijk: het groepsbevorderende effect van samen toneel spelen. Zoiets op die leeftijd mogen meemaken is een cadeau voor het leven.

En dan de inkleding van het hele gebeuren: de hele school werd erbij betrokken! Het werd echt een feest voor SJC, een fantastisch uithangbord voor de school!

Paul De Loore, oud-leerkracht

acteurs + technici licht en geluid – foto Vid Timmermans 4NWS1

Benedick (Mauro) en Beatrice (Kaat) – foto Vid Timmermans

Beatrice (Kaat) en Hero (Irene) – foto Vid Timmermans

Leonata (Mona), Benedick (Mauro) en Antonia (Maya) – foto Vid Timmermans

Beatrice (Kaat) – foto Vid Timmermans

De week van de voorstellingen was onvergetelijk. Die sfeer, de spanning net voor je op moest, de ontlading achteraf. Hoewel het soms als een te grote uitdaging voelde, was er altijd wel iemand die ons een hart onder de riem stak. Dat er veel medeleerlingen bij het project betrokken waren, zorgde voor een leuke extra want zo leer je nieuwe mensen kennen. Ik ben trots op wat we gespeeld hebben en hoop dat iedereen er evenveel van genoten heeft. (Kaat De Keukeleire, 5WWI6.2)