80 jaar vrede?! – toneelvoorstelling ‘Vrouwen van Troje’
Een stoet van ontheemden trok zich op gang; moeders zonder kinderen, echtgenotes van wie de man gestorven is aan het front, getormenteerde mensen op de vlucht voor oorlog en geweld. Meer dan twee millennia geleden schreef Euripides over vernederde vrouwen, oorlogsslachtoffers en vluchtelingen. Terwijl u in onze tot theaterzaal omgetoverde recreatiezaal op het puntje van uw stoel gaat zitten, brandt de tekst pijnlijk actueel op onze netvliezen. Want hoe ga je om met mannen, vrouwen, kinderen, getraumatiseerde mensen op de vlucht? Kinderen die niets te maken hebben met eeuwenoude conflicten, maar er wel middenin zitten? “Het lot is wisselvallig”, schrijft Euripides, “je kan er niet aan ontkomen”. Maar wat als net jij aan de verkeerde kant van het script staat? Met die vragen in ons achterhoofd gingen we aan de slag.
Op het Sint-Janscollege leeft al langer een traditie om leerlingen artistiek, muzikaal en literair uit te dagen en van hen kritische jonge medeburgers te maken. Dat oog voor engagement trok ons aan. Want hoe kunnen we jonge mensen beter creatief uitdagen dan door samen een toneelvoorstelling te creëren en hen die ook zelf te laten opvoeren? Dirk Crommelinck, gewezen publiekswerker bij NTGent, zelf acteur en begenadigd regisseur (van onder andere M.A.A.N., 2023) werd opgetrommeld. Na een eerste brainstorm en de gevleugelde woorden: “we willen eens iets anders doen”, opperde Dirk de tragedie Trojaanse Vrouwen. We raakten geïntrigeerd door de actuele relevantie van het voorstel en het keuzevak “artistiek project” werd geboren.
Uiteindelijk kozen twaalf acteurs voor het project. De ploeg werd aangevuld met acht muzikanten, allen met verschillende persoonlijkheden. Sommigen al vol zelfvertrouwen, anderen nog met klamme handjes, maar allemaal hebben ze zich vanaf dag één vol overgave gesmeten in dit uitzonderlijke project. Sinds oktober waren ze elke vrijdag trouw op post en ook tijdens schoolvakanties en vrije dagen kwamen we samen. Dit project vroeg dan ook om toewijding. Soms ging het niet van een leien dakje. Het vroeg om vertrouwen, zeker als de jonge acteurs niet begrepen hoe het verhaal in elkaar zat. Het vroeg ook geduld. We bleven samen zoeken naar wat de tweeduizend jaar oude Griekse tekst voor ons vandaag zou kunnen betekenen en aan welke hedendaagse beelden, teksten en liedjes we de tekst zouden kunnen linken. Dirk bleef zijn acteurs uitleggen wat meneer Euripides bedoelde en waar de dubbele betekenissen zitten. Hij moedigde hen eindeloos aan en hij speelde voor of mee. Sommige deelnemers zullen het keuzevak onderschat hebben, allemaal zullen ze gegoocheld hebben met hun vrije tijd. Toch hopen we dat dit project hen op een bijzondere manier verrijkt heeft en dat het voor altijd deel zal uitmaken van hun herinneringen aan onze school. Een plek waar ze in alle vertrouwen mochten experimenteren, waar ze konden groeien en groot(s) konden worden.
Wij hebben deze jongeren met hart en ziel en vol bewondering gevolgd en begeleid. Iedere repetitie bezorgden ze ons kippenvel door hun sterke vertolkingen en sublieme inleving. We hopen dat u samen met ons trots bent op deze talentvolle jonge mensen die onze school een weekend lang beroerden. Hen aan het werk zien in deze barre tijden, geeft ons hoop voor een mooie(re) toekomst.
Hildegard Sierens en Sofia De Geest
Bekijk hier het programmaboekje.
Reacties uit het publiek
Nog even terugblikkend op de toneelvoorstelling van dit weekend (ik kwam vrijdagavond kijken), wil ik jullie allen, begeleiders, spelers, muzikanten, (nogmaals) een dikke pluim geven voor de beklijvende voorstelling “Vrouwen van… Troje”. Vanaf de start in de inkomhal was de toon meteen gezet, en bewezen jullie dat toneel spelen meer kan zijn dan louter entertainment. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoeveel tijd, energie en wilskracht er in deze voorstelling geïnvesteerd moet zijn. Ik zag een drijvende kracht van een groep jonge mensen die de spanningsboog strak hield tot op het allerlaatste moment. Dictie, timing, intonatie, inleving, het was er allemaal en op een zeer hoog niveau. Ons daverend applaus en staande ovatie waren dus meer dan verdiend.
Zonder afbreuk te willen doen aan wiens prestatie dan ook, want het was duidelijk dat elke speler zich 200% heeft ingezet en op de anderen kon rekenen en vertrouwen, mag ik misschien toch meegeven dat het vuur van Cassandra, de spot van Helena, het ondraaglijke verdriet en ook de innerlijke, woedende kracht van Hekabe (x2), de grijns van de ene en de bange blik van de andere Griekse soldaat, en zoveel meer dat ik niet kan opsommen, nog een tijdje in mijn hoofd (en hart) zullen rondspoken…
Ook de muziek vanuit beide “orkestbakken” gaf de voorstelling meer dan een extra toets. Wat een fijne, gedisciplineerde groep en hoe respectvol tilden jullie zo de voorstelling mee tot een hoger niveau. Ook aan de muzikanten een dikke proficiat dus!
Iris Haentjens
*
De voorstelling op vrijdag was TOP! We zijn een dag later nog aan het nagenieten van de sterke acteerprestaties en de mooie muzikale begeleiding! Wat een schitterend project!! Proficiat aan allen!!!
Mario Van den Bussche
*
ze hebben Troje platgebrand
de as smeult nog na
nu zijn de doden begraven
en de vrouwen weggevoerd
jullie hebben de zaal plat gespeeld
de intense energie trilt nog na
jullie hebben de maskers afgezet
en stappen weer de gewone wereld in
maar uit de as verrijst de phoenix
jullie bede is gehoord
wij zijn geen machines
er is altijd hoop
PP
*
Foto’s van Delphine Van de Velde en Jenne Humblé