OP ABDIJBEZINNING

Ze weten vaak niet veel meer van de oude rituelen, komen nog zelden in een kerk. De eeuwenoude formules zijn in een generatie vergeten en ze wantrouwen het instituut, maar toch blijft de traditionele abdijbezinnnig voor de meeste zesdejaars een unieke ervaring. We geven jullie graag een paar van hun impressies mee.

Eind januari
De sneeuwvlokjes zochten vredevol hun weg naar beneden.
Zoals ook wij onze weg zochten.
3 dagen weg van de drukke maatschappij.
3 dagen onszelf en een ander leren kennen.
3 dagen op een ander ritme leven.
Stilte, verbondenheid en geloof centraal.
3 dagen waren een onvergetelijke ervaring.

Chevetogne

waar de stilte het luid-zijn overheerst,
waar Slavische gezangen ons kalmeren
en in stilte doen nadenken over wat ons leven beheerst
waar de goeden logeren en zich met weinig amuseren.
Een toffe groep mensen die dit bezoekt
een plek waar minder wordt gevloekt,
De alledaagse dingen zijn plots ver weg.
Er blijft vooral plaats  voor lang overleg
over dingen die in deze tijd actueel zijn,
Maar zonder veel schone schijn

Wat is het geluid van de stilte?

Wat hoor je wanneer je zwijgt?

Waar gaan dan je gedachten heen?

Het leven is een mysterie, maar

Waarom daar een antwoord op geven?

Stilte biedt rust, troost, genezing

Stel er je hart voor open, maar vooral

leer in het oog van de stilte jezelf kennen

Vallen en opstaan

Bij jezelf blijven staan

Rechtstaan zitten

Zitten rechtstaan

Gevoel van leerlust

Levenslust

Zelfbewust

Rust

Bethanië

Mijn lichaam op de proef gesteld
Fysiek tot het uiterste gegaan

Een oprijlaan waar geen einde aan komt
Maar eindelijk komen we aan!

Sneeuw doet de takken buigen.
Een lach die tot de ogen reikt.
Klokken luiden.

Ogen gesloten.
Handen gevouwen.
Met één stem
zingend tot Hem.

Ik wil een verhaal vertellen over een bezinning in een aBdij
er waren heel verschillende mensen bij
zuster marianne  zal ik nooit vergeten
ook niet zuster margriet, met haar heerlijke eten
aan een bRief over mijn toekomstige leven
heb ik twee uur geschreven
geblinddoekt gelopen in de sneeUw
ik wist niet waarheen door al het Geschreeuw
voorlezen in de kerk is niet echt mijn ding
hoewel freya er keihard voor Ging
al onze positieve gedachten zijn verbrand
ik wacht op dE aangekomen snippers in mijn hand
de uitstap was een hele verademing
o ja, weet je al waarheen de reis ging?

Daar diep in de bossen, weg van al het geraas

Waar ze leven in harmonie en rust

En alles uitvoeren, zeer bewust

Daar is uitzonderlijk de stilte nog de baas

Daar diep in de bossen, weg van al het geraas

Waar ze luisteren naar Zijn stem

En heel hun leven wijden aan Hem

Daar kom je terecht in een wonderlijke waas

Oude mensen, herontdekt.
Nieuwe stilte op een oude plek.

Met de voeten in de sneeuw

In stilte reflecteren

weg van de beschaving

over jezelf en anderen leren