“Hans, stop, stop, stop! Mijn geduld met jou is helemaal op!”, riep de leerkracht als een boze non, maar Hans vond best dat hij dit maken kon.

Je ziet het, Hans is niet de gemakkelijkste leerling op het Sint-Janscollege en hij besluit dan ook om samen met zijn grieten te spijbelen. Onderweg krijgen ze het idee om even iets te gaan eten bij … Babushka Burger. Hmm, Hans vertrouwt het niet helemaal, omdat hij dit restaurant nog nooit eerder was tegengekomen. Toch wagen ze het er op en gaan naar binnen… “Knibbel, knabbel, knurger… wie eet er van mijn burger?” Als dat maar goed afloopt!

De voorbije maanden hebben enkele leerlingen, zowel uit de 1^e, 2^e en 3^e graad, zich helemaal kunnen uitleven tijdens de middagactiviteit toneel. Wat twee schooljaren geleden nogal aarzelend begon, en dan ook nog eens werd onderbroken door het coronabeestje, groeide uit tot een feest van spel en plezier om u tegen te zeggen. In het begin van het schooljaar stond Asseblokster op het programma, een kortspel, gebaseerd op het sprookje Assepoester, op rijm gezet door Roald Dahl. Samen met de leerlingen hebben we er een eigentijdse versie van gemaakt, en zo werd Asseblokster geboren. Wie even langs geweest is op de opendeurdag heeft dit toneel misschien wel met eigen ogen kunnen aanschouwen. Die dag werd het maar liefst 8 keer opgevoerd voor ouders en (toekomstige) leerlingen.

Ook na de opendeurdag zaten we niet stil en kwamen we op de proppen met een nieuw project. We bleven in de sprookjeswereld en beslisten ‘Hans en Grietje’ aan te pakken. Niet veel later zagen zo de stoere Hans en zijn simpele grieten het daglicht. Dit werd een volledig nieuw verhaal op rijm. Urenlang werd aan de tekst geschreven, verbeterd en gesleuteld. Hieruit ontstonden soms ‘artistieke’ meningsverschillen, maar ook dat is wat we van toneelspelen leren: overleggen en samenwerken! Begin juni was het dan zover. Nadat ze eerst nog de volledige week vóór de schooluren hadden gerepeteerd, mochten Hans en de grieten de strijd aangaan tegen vrouwe Babushka en dat voor een afgeladen kapel. Het deed dan ook deugd dat ze, na afloop, een minutenlang applaus kregen.

Ook voor volgend schooljaar liggen er al heel wat ideeën klaar en zullen de spotlights opnieuw worden aangestoken. Toneel is meer dan wat tekstjes opvoeren voor een publiek. Het is samen teksten schrijven, zich leren inleven in personages, emoties beleven en leren samenwerken. Ook worden er vriendschappen gesmeed over de klassen, richtingen en graden heen. Ik sluit dan ook graag af met een quote van de Braziliaanse dramaschrijver Augusto Boal (1931-2009): “Toneel is een vorm van kennis; het moet en kan een middel zijn om de maatschappij te veranderen. Toneel kan ons helpen onze toekomst op te bouwen, in plaats van er alleen maar op te zitten wachten.”

Colin De Pelsmaker