Ikwilhetenikwilhetnu!

In het kader van de Erasmus days bracht Simone Milsdochter een monoloog/lezing/

performance over democratie. Wat is het, waar komt het vandaan, en vooral: wat is ermee aan de hand?

Democratie is een feest.
Je mag er zeuren over de muziek, maar ook zelf de playlist samenstellen!

Democratie! Dat betekent vrijheid. Zonder angst je mening kunnen zeggen. Stemmen. Protesteren. Je kleden zoals je wilt. Liefhebben wie je wilt. Geloven in welke God je wilt – of níet geloven. Dit is toch wat iedereen zich wenst.

Waarom worden woorden als politiek en democratie dan steeds vaker met een zurig gezicht uitgesproken? Wat is er aan de hand? Wat is er mis met de democratie?

De voordelen van democratie zijn groot, maar niet vanzelfsprekend. Bedreigingen liggen op de loer. Quick-fix politici met zogenaamde eenvoudige oplossingen voor ingewikkelde problemen. Maar ook wij, het volk, moeten in de spiegel durven kijken. We zijn wispelturig en roepen steeds vaker: IK WIL HETEN IK WIL HET NU! Maar zo werkt het niet. Zo is politiek niet bedacht. Zo is het nooit bedoeld.

Onze democratie is niet perfect – vaak verwarrend, traag en ingewikkeld. Soms onzuiver. Maar laten we niet gefrustreerd het glibberige pad van de antipolitiek inslaan. Laten we betrokken blijven.

(Simone Milsdochter)

Het stuk zette aan tot nadenken – hieronder enkele gedachten van leerlingen.

Het is goed dat ze op een enthousiaste en duidelijke manier heeft uitgelegd hoe de democratie werkt. Ze deed dit ook op een heel neutrale manier, zonder haar eigen politieke meningen op te dringen. Het is een aangename manier om ons aan te zetten om wat meer bezig te zijn met de politiek en aan te tonen dat ons hele leven hierdoor bepaald wordt.

Politiek interesseert me niet zo veel want dat is echt een heel gedoe maar het heeft wel een invloed op mijn toekomst. Dus ik moet wel mee zijn met wat er in de politiek gebeurt. Voor de rest vond ik het een lang en niet zo geweldig “toneelstuk”.

Het stuk vestigde op een heel erg dynamische manier de aandacht op de politiek. Ze gaf weer, zonder het stuk heel theoretisch te maken, dat politiek erg serieus is en moet genomen worden. De politiek interesseert zich in jou ook al is dit misschien niet wederzijds. Waar ik het niet helemaal mee eens was, was het feit dat ze de democratie eerder weergaf als iets om te aanbidden, terwijl ik ook vind dat er nadelen aan verbonden zijn.

Democratie zegt het zelf: we hebben daarvoor het volk nodig. We hebben dus ook jou nodig! Denk na over je stem, je mening, want democratie bepaalt ook jouw leven.

Democratie is gedoemd zichzelf op een democratische wijze te verwoesten.

Het onderwerp zelf is zeer interessant maar de manier waarop het overgebracht werd, is minder mijn ding. Niets houdt een democratie levend als het vermogen van haar burgers om te luisteren, te twijfelen en toch samen te kiezen.