In de schaduw van een abdij

Voor de 49°ste keer trokken onze leerlingen van het zesde jaar gepakt en gezakt naar abdijen om even al stilstaand vooruit te kijken. Deze keer trokken ze naar de trappistinnen van Klaarland en Cordemois, de benedictijnen van Clerlande, de benedictinessen van Bethanië en Maredret en de zusters van Don Bosco in Farniéres. Voor het eerst trokken we ook naar een capucijnenklooster en we  werden met franciscaanse gastvrijheid ontvangen in Meersel Dreef. De cocktail van stappen, gebed, reflectie en plezier maakt de traditie mooi en zinvol.

Dat ook de leerlingen dat zo ervaren kan je zeker terugvinden in enkele gedichten hieronder.

In de schaduw van de abdij

heerst een stilte

Nooit een totale stilte

Eerder een ruis

Deze keer is het anders

Het is niet overheersend

Je voelt de rust

Het neemt de controle 

over mijn hele lichaam

Alsof het vanzelf gaat

Ik hoop dat het blijft

W.

Meersel dreef abdij

U ontdekken

In uw brute stille kracht

Met verholen schuurtjes en verhalen in de nacht

Uw mensen leren kennen

Sterk moedig, zacht

Uw rustgevende schoonheid die daar verscholen lag

Dat hebben we mogen doen

Dit heb ik mogen beleven

Ik kwam daar mezelf en de ander tegen

L.

Haal diep adem
doe je ogen dicht
neem een moment voor jou alleen
en schrijf dit bezinningsgedicht

Het lijkt of alles stilstaat
even weg van alles
Het lijkt even alsof alles goed gaat

ik wil elke dag weer in het bos verdwalen
elke dag worden overspoeld met nieuwe verhalen
over veel gezien, nog meer gedaan
om zo tevreden

terug naar huis te gaan

F.

De stilte is niets
Maar ook alles
Een volledige leegheid
Maar ook een oneindigheid
Ook jijzelf tussen
De stilte van je plek
En de stilte binnenin

L.

Stilte om te luisteren naar de ander
Stilte om tot rust te komen
Stilte om te kunnen vergeven en te vergeten
Stilte voor diegene die verloren waren
Gejuich voor het openbaren van jezelf

J.

Hier ervaar ik een unieke soort vrijheid
De natuur overvalt me
Luister naar de stilte rondom
Want hier is de rust heer en meester
Je gedachten houden halt bij vanzelfsprekende dingen
Ik geniet van de innerlijke ik en kan anderen ook binnenlaten

E.

Nadenken over heden en toekomst,

ondergedompeld in gedachten en gevoel.

verwarmd vanaf de aankomst,

zoekend naar je levensdoel.

Genieten van warme mensen,

andere personen leren kennen.

Niemand die je zou verwensen,

het alledaagse helemaal ontwennen.

De psalmen als geestelijke detox,

galmend tot in de eeuwigheid.

Het doet denken aan een jukebox,

kwelend in de tegenwoordigheid.

Een ervaring voor altijd,

een blijvende herinnering.

Weggaan met droefheid,

weggaan met verheldering.

J.

Bidden, in stilte

Eten, in stilte

Slapen, in stilte

Maar er is meer:

Ik verbaas me over hun devotie

Elke dag, keer op keer.

Soms wil ik de gedachten van de zusters lezen

Wat vetellen ze aan God?

Hoe bidden ze tot Christus, verrezen

Uit de dood, aan wie ze hun leven wijden.

Ik kwam terecht in een andere wereld.

Hier vieren ze vijf keer per dag de getijden

En dan zingen we, de stilte brekend

Dan praten en lachen we, de stilte vergetend.

F.

De liefde overheerst,

God wordt buigend begroet

Er is totaal geen spoed.

De rust overheerst,

Confituur wordt gemaakt,

Sjaals worden gehaakt.

De orde overheerst,

Taken worden verdeeld,

Groenten worden geteeld.

B.

Ergens ver weg

toch wel dichtbij

Iets heel mooi

Ergens wel oprecht

Misschien te moeilijk

zo eenvoudig kan het zijn

Nooit te hard

Misschien niet zacht genoeg

M.

Een klooster

Waar de stilte overheerst, maar de samenhorigheid niet ontbreekt.

Een klooster, het is de rust zelve, maar bewogen door de dag heen.

Een klooster, waar je hartelijk ontvangen wordt, ongeacht wie je bent.

Maar het is vooral een plaats waar je jezelf en anderen kan vinden.

C.