Heiveld: +32.(0)9 228 32 40 Visitatie: +32.(0)9 228 34 62
Italiëreis 5des april 2017 donderdag 15 juni 2017

Klik hier om het volledige fotoalbum te bekijken

Zondag 2 april, het is tien voor vijf ’s morgens, iedereen is present, niemand heeft zich overslapen.
De bus kan tijdig vertrekken richting Noord-Italië. De eerste dag is een noodgedwongen busrit. We
doorkruisen de Ardennen, een stukje Frankrijk en in de namiddag ook de Zwitserse Gotthardtunnel.
Rond 18u passeren we Milaan. Iets voor acht uur ’s avonds bereiken we mooi op schema ons hotel in
Peschiera del Garda, vlakbij het Gardameer, in de regio Veneto. Eindelijk van die bus verlost en na de
installatie op de kamers kunnen we lekker lui de voetjes onder tafel schuiven om er een eerste keer
kennis te maken met de typische ‘driesterrenkeuken’, voorzien van de Italiaanse gewoontes.
Steevast pasta als voorgerecht en als ‘secondi’ een lapje vlees vergezeld van enkele blaadjes sla of
een enkele keer wat warme groentjes en heel uitzonderlijk van frietjes.
We hebben allemaal heel erg naar deze reis uitgekeken. Onze lieftallige leerlingen van het vijfde jaar,
maar evenzeer de reisbegeleiders Paul Verbeke, Lise Opsomer en ikzelf. Het reisprogramma heeft
doorheen de jaren stilaan vaste vorm gekregen en wordt jaar na jaar meer en meer gesmaakt door
leerling en leerkracht. We hadden er met ons drie opnieuw heel veel zin in om het onze ‘studenti’
helemaal naar hun zin te maken.

Maandag 3 april, onze verste trip op het programma. Dan is die langste busrit ook al meteen achter
de rug. We verlaten zelfs de regio Veneto. We zetten zuidwaarts koers richting Ravenna, in de regio
Emilia-Romagna. In Ravenna worden we overweldigd door de kleurrijke pracht van eeuwenoude
mozaïeken. We staan oog in oog met ontelbaar veel onooglijk kleine ‘steentjes’ die door de
kunstenaars van weleer werden samengebracht tot heuse stripverhalen. Ze confronteren ons met tal
van Bijbelse taferelen. Maar bovenal bieden ze een staalkaart van de geschiedkundige periodes in
Ravenna. De stijl van de mozaïeken verraadt heel duidelijk in welke periode ze zijn uitgevoerd en wie
er toen de plak zwaaide. We laten onze leerlingen chronologisch kennismaken met de Romeinse, de
Gothische en tot slot de Byzantijnse mozaïeken. We zien er de figuur van Jezus evolueren van een
baardloze jongeman tot een verheven, onaardse, gezag uitstralende, Christus. Namen als
Theodosius, Galla Placidia, Honorius, Theodorik, Theodora en Justinianus klinken op het einde van de
dag voor iedereen als normaal in de oren. Toch blijkt het geen evidente klus om de namen, tijdens de
busquiz op terugweg naar het hotel, in de juiste volgorde te plaatsen… ’s Avonds is er nog tijd om
wat te flaneren en te kuieren in het op wandelafstand gelegen historische centrum van Peschiera del
Garda. Hier kan een ijsje of een terrasje natuurlijk niet ontbreken.

Dinsdag 4 april. We kunnen iets langer slapen en wat later ontbijten. We houden het iets dichter bij
huis. Vandaag bezoeken we Verona. Eerst is er de adembenemende San Zenokerk met een
wondermooie triptiek van Mantegna. Onderweg naar het historische centrum maken we op de
‘Ponte di Castelvecchio’ onze obligate groepsfoto’s. We naderen steeds dichter het oude
stadscentrum. Net voor we de overdrukke shoppingstraat van Verona induiken doemt een
eeuwenoude muur op, voorzien van drie boven elkaar liggende bogenrijen. We staan nu op het
Piazza Bra, oog in oog met het Romeinse amfitheater. Hier kan je nog met een ‘echte Romein’ op de
foto. We treden binnen in dit derde grootste en mooi bewaarde amfitheater van Italië. We bestijgen
de trappen tot boven. We proberen ons voor te stellen wat het moet geweest zijn om deel uit te
maken van een 30000 man tellend publiek dat kwam kijken naar jachtpartijen of getuige wou zijn van
vreselijke terechtstellingen of dat kwam ‘genieten’ van de megapopulaire gladiatorenspelen. Na dit
adembenemend staaltje van Romeinse bouwkunst zoeken we de koelte op van de smallere straatjes
van het oude stadscentrum dat gewrongen zit in een bocht van de rivier de Adige. Op een
stadsplattegrond is het typische dambordpatroon van een Romeinse stad nog zeer goed zichtbaar.
Op één van de centrumpleinen wordt het stadsspel uitgelegd. Samen met een pizza tijdens het vrije
middagmaal staan nu ook enkele groepsopdrachten op het menu. Op het einde van het spel hebben
de leerlingen kennisgemaakt met de gezellige binnenstad en dito pleinen, met de figuur van Dante,
met de beruchte familie van de Scaligeri en natuurlijk, hoe kan het ook anders, met het balkonnetje
van Romeo & Julia. De reisbegeleiders hebben ondertussen genoten van een lekkere lunch in één van
hun favoriete adresjes. De dag wordt afgesloten met een bezoekje aan het historische centrum van
Sirmione op het gelijknamige schiereiland aan de zuidkant van het Gardameer. Hier is volop tijd voor
flaneren, luieren en kuieren. Enkele dapperen gingen nog het uiterste puntje van het schiereiland
verkennen waar goed bewaarde resten zijn van een immens grote Romeinse villa, de villa van
Catullus. Het complex is meer dan 20000m² groot. Er groeien hier wel 1500 olijfbomen. Wandelen
tussen de olijfbomen en de archeologische resten door, aan drie zijden geflankeerd door water is een
unieke ervaring. Voor we dit stadje verlaten kan een ‘gelato’ natuurlijk niet ontbreken! Na het
avondeten in het hotel wordt deze goed gevulde dag afgesloten met de grote Italiëquiz.

Woensdag 5 april. Vandaag trekken we naar Vicenza. Vicenza is de stad van de architect Palladio. We
passeren met de bus langs zijn meesterwerk, de villa Capra of ‘La Rotonda’. We brengen een
bezoekje aan het Teatro Olimpico waar in 1585 als openingsvoorstelling ‘Oedipus Rex’ van Sophocles
werd opgevoerd. Ook in Vicenza is er tijd voor een stadsspel. Hier wordt tijdens een wandelingetje in
de stad op verschillende plaatsen telkens dezelfde vraag gesteld: Is dit pand wel of niet van de hand
van Palladio? Na de middag brengt de bus ons opnieuw naar het Gardameer, maar nu naar het
noordelijk gelegen Malcesine. Hier nemen we de kabellift die ons in geen tijd naar een hoogte brengt
van om en bij de 1800m. Een korte wandeling brengt ons naar de panoramaplek ‘Cime di Ventrar’
waar we kunnen genieten van een adembenemend uitzicht over het gehele Gardameer en over de
besneeuwde Alpentoppen. Er worden naar hartenlust foto’s, groepsfoto’s en selfies getrokken! Na
het avondmaal geen avondwandeling en ook geen quiz. Neen, enkel maar dolce far niente in het
hotel en ja, valiezen inpakken. Morgen checken we uit en gaan we verder oostwaarts, eerst richting
Padua en tegen de avond in de richting van de lagune van Venetië…

Donderdag 6 april. In Padua worden we geconfronteerd met een devote sfeer en een
volksvroomheid die wij hier in Vlaanderen al decennialang niet meer kennen. We brengen er een
bezoek aan de pelgrimskerk die gewijd is aan de ‘Heilige Antonius van Padua’. Bij het aanschouwen
van het reliekschrijn met zijn ‘soepel gebleven’ tong en zijn stembanden weten we even zelf niet
goed meer wat te zeggen. Na een stadswandeling doorheen de smalle straten en langs de drukke
pleinen van deze gezellige universiteitsstad komen we aan het immense ‘Palazzo della Ragione’.
Binnenin bevindt zich de grootste middeleeuwse hal van Europa (80m x 27m). In een hoekje van deze
grote hal geeft Mr. Verbeke een onvermijdelijk lesje fysica bij de opgehangen slinger van Foucault.
Na het vrije middagmaal loodst een opgewekte en vrolijke Italiaanse gidse ons rond in het Palazzo del
Bo, het historische hoofdgebouw van de universiteit van Padua. Deze universiteit dateert uit 1222,
twee eeuwen voor die van Leuven en op die van Bologna na de oudste van Italië. Hier heeft Galileo
Galilei nog gedoceerd. Zijn lessenaar is er te bezichtigen. De kers op de taart is de ‘sala anatomico’
waar verschillende docenten uit die tijd, waaronder onze eigen Vesalius, in het bijzijn van hun
studenten, studies uitvoerden op dode lichamen om de organen en de bloedsomloop beter te leren
kennen. De dag in Padua wordt afgesloten met een bezoek aan de wereldberoemde Scrovegnikapel.
Een kapel van onder tot boven gedecoreerd met 39 fresco’s van de hand van de meester Giotto. De
fresco’s zijn als het ware één groot stripverhaal die het leven van Maria maar vooral dat van Jezus
uitbeelden. Ze zijn in een recordtijd van 2 jaar aangebracht. Ze zijn wondermooi. Je wordt stil bij het
bekijken van deze kleurenrijkdom, die diepe innerlijkheid en religieuze warmte die ervan uitgaan.
Genoeg stad gehad. Op naar zon, zee en strand. Venetië, here we come! Na het inchecken in het
hotel in Lido di Jesolo is er nog ruime tijd om van de zon te genieten op het strand of om te kiezen
voor het koude sop. Samen pootje baden en spelen met en in de golven doet altijd deugd. Een mens
voelt zich op slag weer heel wat jaartjes jonger. En ja, ook ik kan er van meespreken. Dat het water
nog aan de frisse kant was is het minste wat je kon zeggen! Na het avondeten maakten velen zich
letterlijk en figuurlijk op voor een avondje stappen. De plaatselijke disco zat wel afgeladen vol. Toffe
sfeer, goede muziek maar heel lang aanschuiven aan de bar en geen plaats om de beentjes te
strekken maar ons jonge volkje heeft dat niet aan zijn hartje laten komen.

Vrijdag 7 april. Na het uitchecken schepen we in aan Punta Sabbioni en zetten we koers naar het
Piazza San Marco in Venetië. Wat is er mooier dan Venetië naderen vanop het water? Bovendeks
gezeten, met de haren in de wind onder een stralende zon de San-Marcotoren zien opdoemen in de
verte… Venetië, de kers op de taart van deze reis. Velen hebben er lang naar uitgekeken. Voor
sommigen is het een droom die werkelijkheid wordt. Na het bezoek aan de omgeving van San-Marco
brengt een wandeling ons door de drukke Merceria tot aan de Rialtobrug van waarop we een
wondermooi uitzicht hebben op de drukste waterstraat van de stad, het Canal Grande. We wandelen
verder langs de vismarkt tot aan de Frarikerk waar we even een kleine groet brengen aan het graf
van Monteverdi. Het is middag nu. Voor de begeleiders een tof moment want het gidsen zit er nu
definitief op. Voor de leerlingen begint nu een vrije namiddag waar ze volop kunnen genieten van
deze stad waar de meeste straten gevuld zijn met water. Mijn tip is steevast: laat je verdwalen en
volg nadien de pijltjes aan de muren die je steeds terugbrengen aan San-Marco of aan de Rialto. Ik
raad ook telkens aan om eens te varen met een vaporetto. Ik was aangenaam verrast toen ik hoorde
dat enkelen hun laatste euro’s hadden samengelegd om een half uurtje mee te varen met een
gondel! Het einde van de dag nadert en daarmee is ook de reis bijna afgelopen. We gaan nog snel
iets eten in een vooraf gereserveerd restaurantje. Daarna is het tijd om met de vaporetto terug te
varen naar het vasteland. Rond 21u vertrekt de bus met als gps-bestemming ‘Visitatiestraat 5’. Het
wordt vrij snel stil op de bus. Mijmerend en dromend glijden de kilometers snelweg onder ons
voorbij.
Zaterdag 8 april. Bij onze aankomst in Sint-Amandsberg ’s middags wordt nog één enkele keer het
reislied gezongen op de bus. Tegelijk beseffen we dat de reis nu volledig achter ons ligt. Het was een
reis waar iedereen nog lang zal aan terugdenken, een reis die zal verder leven via vele foto’s en in
vele herinneringen, een reis waar nieuwe vriendschappen ontstonden, waar verjaardagen werden
gevierd, een reis waarover je later misschien nog zal praten met je kinderen en kleinkinderen.
Terwijl we nog nagenieten van de vorige reis kan de reisbegeleiding nu stilaan beginnen
voorbereiden aan en dromen over de volgende editie. Dat ze een even groot succes mag worden!
Wim De Clerck (leerkracht)

Reislied bovenop de Torre Dei Lamberti:

Campussen

De twee campussen van het Sint-Janscollege liggen op wandelafstand van elkaar, in het hart van Sint-Amandsberg.

Ligging & Bereikbaarheid Contacteer ons

Campus Heiveld

Heiveldstraat 117 9040 Sint-Amandsberg Tel: +32.(0)9 228 32 40 E-mail: heiveld@sjc-gent.be Wie contacteren? Campus Heiveld

Campus Visitatie

Visitatiestraat 5 9040 Sint-Amandsberg Tel: +32.(0)9 228 34 62 E-mail: visitatie@sjc-gent.be Wie contacteren? Campus Visitatie